دیروز پسر داییم از آلمان باهام تماس گرفت ،همیشه فکر می کردم کسی که از ایران میره اونقدر سرگرم و پر مشغله میشه که کمتر وقت میکنه به درونیات خودش بپردازه ولی مثل تماس های چند وقت پیش دوست داشت از فلسفه ادمی باهم گفتگو کنیم بحثمون رسید به تنهایی و حتی عمیق تر گمگشتگی و بیگانگی آدمی ،بهم گفت: " در کل عمرش همچین احساسی نداشته ،چون در خانواده ای بزرگ شده که همه چی براش محیا بوده ،هر کاری دلش میخواسته انجام میداده ، هر جایی که اراده می کرد می رفت ،هیچ وقت متوجه منبع
درباره این سایت